Merkez Şiiri - Alican Cullaz

Merkezden koynuna alır yollarımı
Unutmanın güneşi
Vasfın cephesin de inatla hür ve saki
Yakışmış yozlaşmış sokaklar da unutulmam,
İnatla
Şehrin ince çizgilerine darıldı yüzüm
Yüzsüzlüğün fukaranın elbisesinden ince mi?

Çevreledi önceyi, kısır döngüye sıktım kurşunu
Sekti vasfım, güzelliğinin kahreden perçeminden
Diyalektik acılar yaşıyorum, göğsüm de uçmaz
Fikirlerin kuşları
Dünya batarken, dünyasallık doğuyor
Sancılarımızdan

İnsan
İnsanda emekçi ve dünya milliyetçisi
Yeter sevgilim
Bu toprağın kan olduğu yer de
Yaşamak bir insan uğruna
Dünyayı sulayan alın teri

Ben alican, kıvrımın kıyasını umursamam
Umursamam billl gatesin nutuklarını
Umursarım barışın kan kaybın da gülen Dudağını