..
Anladım
Gürültülü ve Sessiz bir dağ
Tek başına işte,
Merkadın başında
Bulutta.
Neden yorgunluk akardı yamacından
Merhameti dökülmüş sularına
İnce ruhlara dokunmuş
Gülümseme veriyor insana
Babasından kalan doğru yolda
'Yol Karanlık'
Fazlasıyla aydınlık ya da
Görünmüyor çıkan yolların ucu
Uçurumdan düşecekken yaslanır o dağa
O dağın adı Ebu
İçinde damla damla korku suları akarken
Terini siler
Allahın rahmeti yağar bir anda
Yalnızlığın korkusu siner üzerine
Aldırmaz,
Dağın çiçeklerine dağ olur
Bir çiçekki,
Dağın en güzelinden
Üç çiçeği daha var
Bir dağın doruğu 'merhamet' miras bırakır
O ince merhameti
Islanmıştır yağmur damlalarından
Dolu yağacak üzerine
Dağları aşacak bu fırtına
Yine de..
Yine de kollarının altındadır çiçekleri
Sularken o çiçekleri
İncitmeden
Gökyüzüne yakınlaşır
Neden dağ olur bilir misin ki?
Gökyüzüne yakındır dağ..
Bulutlara yakın
Taşlara yaslanır
Yorgun ve eğik başı
Uzanır yorgun düşmüş sakallarının inceliği
Bir sarıdır bir siyah
Yaşamaya benzer
Fazlasıyla karanlık,
Fazlasıyla aydınlık ya da
Bir sarıdır, bir siyah
Karanlığa benzer bir yanı
Elinden alınmış küçücük bir tohum
Toprağı uzaklarda
Hasretin adıdır o
Siz göremezsiniz
Ben gördüm.. Dağın gözyaşları var
Toprağı uzakta
Suları dökülür yamaçlarına
Korur tohumunu
Ve
Alır çiçeklerini yanına
Dağdır o çünkü
Yıkılmaz.
Kayıt Tarihi : 6.10.2021 00:01:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
17h10f24k
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!