Güzdü:
Soyundu müntehir parmakları gecenin
Şehirler mi düşmüştü
Yoksa mesihlerin saralı dudaklarında
Değirmenler öğütürken ağzımı.
Kuşatırdı yağmurlar, inanmasa da
İçine büküldüğüm haritalar,
Fena çocuklardık taşlanıp
Akşamla ortaya çıkardık
Ormanlar gelmese de aklıma
Gecenin yelesi değerdi yüzüme
Anaforlarla bükülüşünde dünyanın
Melankoli / solan nilüferlere baksam
Yolunu yitirirdi kovuğunda zaman
Dokundum, tenin...
Uykuların en derin yerinde
Zamansız şehirler kuşatılır
Sarsılır, çığlıktan anlar
Başlar başlamaz bir talan
Görülür alevi uzaktan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!