Mücâhede ve ameller vasıtasıyla bilgi edinmek seferdir.
Kişi düşüncesi vasıtasıyla âleme sefer ettigi gibi, amel eden de ameliyle sefer eder.
Ve neticede birleşirler.
Sefer, zikir vasıtasıyla Hakk'a yönelişte kalbin yolculuğudur.
Geçti ömrüm bir Ah ile İçi dolu Eyvah ile.
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Evet...
Bütün mesele o soruya "kalpten" verilecek cevabın... "İyi biliriz." olmasıdır..
Ardından dua...
"Rahmeti bol olsun" diyebilmek...
Ondan yüksek hangi makam var ki?
Kişi, koysun kendini!
Şişinsin.. Gurur abidesi gibi! Küçümsesin , dün arasında olduklarını!
İşte "zafiyet" budur..
Kuyuya düşmek.........
Tebrikler Engin Bey...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta