Kimse duymadan,
İçimizde sessizce bir hal
Zaman aşımına tutulduk,
Çiçekli bahçelerden geçerken
Sensizliğimle uyandı gün
Herşey aynı bıraktığın yerde
Dinle bozlak ezgisi havada
Dudağımda bıraktığın tad
Ellerimde sıcaklığın nazı
Kapris hasrettendir, git
Gönlümde yangın yeri
Seviyorum da tutuldu dil
Yarım kalan bir şarkı gibi
Söylenmemiş şarkımız
Geldiğin gibi git bozmadan
Sorana kocaman bir hiç
Halimi sorma rüzgar
Yürek delirir yine sor
Yoksa o kadar tatlı söz
Sefere gitmesin
Şehit olur bu sevda
Birbirimizin yası
Duyulur enginlerden
Sessiz bir kan akar
Durulmuş derelerden
Mor lalelerden kan kırmızı
Güllerde dikilir dikenli
Beyaz bir elbise aynından
Merhumlar diye anılırız
Kimse duymadan..
Kayıt Tarihi : 13.5.2020 13:27:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!