Bir zamanlar milletleri barındırıyordun
Kuşlar bile aç kalmıyordu.
Şimdi BEBEKler vuruyorSAHİLLERİne
Alıp basmıyorsun bağrına
BEŞİKleri TAŞtan,yoksunlar aştan.
ARNAVUTlar KÖYlerine döndüler çoktan.
KIZların şöhret KULESİne hapsoldu
BOĞAZlara dolanan ip oldu ölüm KÖPRÜSÜ
İSTANBUL,BOĞAZImdan birşey geçmiyor
SARAYların BURNU sızlıyor halini gördükçe.
TOPa tutmuşlar sanki gönül KAPIlarını
Duymuyor musun seslerini,ağlayanların
Feryatlarını,altında yatanların:
FATİH,BEYAZIT,SULTAN AHMET...
Yeter mi ruhlarına okumak rahmet.
Ya kendine gel,dön aslına
Ya da defnedelim seni EYÜP MEZARLIĞIna!
Kayıt Tarihi : 21.4.2007 11:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)