Gün on yedi Temmuz yıl iki bin beş
İmam Bekir sana kullar ağladı
Son yolculuğuna herkes oldu eş
Yürüyen ayaklar kollar ağladı
Senin kalbin benzer güneşe aya
Sen seni sevdirdin bayana baya
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman