Ruhun sad olsun annem
Simdi anladim kiymetini kizma bana
Meger ne cok severmisim seni annem
Yoklugun kizgin tas olupda oturunce yuregime
Kizma bana annem
Ne zormus yasamak sensiz
Insanlar ustume ustume gelir annem
Ezip gecer oldular simdi sensiz beni
Ah ne cok da severmisim seni
Yoklugun nefesimi dugumler
Soluyamam sensiz olan havayi annem
Yuregim kan aglar gozlerim kan, kan
Aksamlar olmaz olsun isterim
Dogmasin sensiz dunyada gunesi neylerim
Sen dunyammisin meger annem
Bunu yoklugunda anladim
Uzerdim seni bilirim
Belki aglardin ardimdan gidince ben
Kiyamazdin dokunmaya bile saclarima annem
Bilirim sen yureginden severdin
Nasilda kiydi sana kahrolasi kara toprak
Alip gidiverdi aniden kopardoi annem
Ogunden beri sev,mem topragida karasinida annem
Yikilsin sensiz dunya neylerim yikilsin be annem.
Bazen ativermek gelir icimden kendimi
Vu ucup gelivermek sana
Yine kucagini acip sararmisin kollarinla beni annem
Oglum kuzum dermisin annem
Oy daglar verin geri bana
Bir bayram sabahinda opeyim ellerini
Ve kokusunu solyayim buram buram
Onsuz bud dunya bos annemsiz yasadigim gun haram.
Oy deli yuregim oy
Gun yalan gecce yalan ben yalan
Sensiz gecen zaman yalan mis yalan annem.
Kayıt Tarihi : 10.4.2004 13:51:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!