Merhum Abdurrahim Karakoç, öncelikle mert, dürüst, vefalı, gayretli, faziletli bir insandı.
Şiirlerinin özünde de, görünen yüzünde de doğruluk, dürüstlük ve cesaret vardı.
Millet ve memlekete hain, mertlik ve dürüstlükten habersiz, masuma ve mazluma şiddetli ve sert, ahlaksız, zalim kişiler karşısında demirden bir dağ gibiydi.
Şiirinin etkili diliyle bir ömür Hakkı ve hakikatleri yazmış, millî ruhun insanı cesaret abidesi halinde tutan, mukavemetini besleyen, iman, fikir, ahlak ve hikmetini çelikten bir zırh gibi kuşanmış, sadece dostlarının değil dürüst ve mert düşmanlarının bile saygısını ve övgüsünü görmüştü.
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta