Kalk biraz yara bandı getir. Yok sen kalbini, gülüşünü. gozlerini getir. Çünkü gece sarmaya çalıştığım yaralarım sabah açılıyor. Gece karanlığında beceremiyorum kapatmayı, dışardan gözükmez ama, içerisi paramparça. Gülüşlerine ihtiyacı var iyileşmek için. O merhem olan tebessümune, gözlerine, kalbine....
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta