Merhem Şiiri - Deniz Kılıç 2

Düşledim seni,
sanki o kahve gözlerin birazda özlemiş beni,
ben kimim?
hangi derde deva bulunur yÂre çare
merhem sensin yarim
lütfen gel artık yaşanmıyor hayalinle
mevsimler geçmiyor nerenin kışı bu böyle
sen nerdesin
mektepler de görülmüyor artık edebiyat
öyleyse bu kadar şair ne işe yarar
yarardı yaramasına da
bizim gibi aşıkların kalbinde kanaması var
kanasın
durmasında
sonunda seni beklemek
eşitti yaşamanın formülün çözmekle
kalbinin çölünde bul beni ben bir kum tanesi
aramaktan yoruldum söyle artık neredesin
nerelere gittin kalbimin prensesi
üstünde vardı beyaz narin bi elbisesi
bekler bu adam 2 gram nefesiyle
sorarlardı çevresinde
dediğin kadar güzelmi çehresi
sözlükte karşılığı yoktu onu anlatacak kelimelerin
o en göz alan çiçeğiydi bahçemin
kendimi tanıtacak cümlelerin yüklemiydi
kendini bu kadar harap etmene değermiydi?
fazlasıyla haketti
ölücem lan yeter derdim, gülü verdi
yalnız gitmek olmaz bende geleyim derdi
beni tanısaydında severmiydin?
seversem ölüme gidermiydik?
gitmezdik elbette
ayrı düşerdik orda gurbette de
benim çok sevabım yok!
sen bir gülsen ayırırlardı bizi cennette
dur! gitme
olamazdım senden ayrı bir diyarda
yapamazdım, kalamazdım asla bahtiyarda
düşünmek yaraatıyor kalbimde bir sancı
bak işte seni anlatırken yine nerelere daldım
anla, sen yokken benim için çok zor yaşamak
hissediyorum hayattan siliniyorum aşama aşama
sevdam deldi beynimi şuan kalbimden taşarak
galiba aşıcam engelleri herşeyden önce senin yanına koşarak...