Dürüstlük derlerdi bitmeyen servet,
Herkes alim ama bilen yok bizde.
Eloğlu eleme kedere hasret,
Bir damla gözyaşı silen yok bizde.
Örs neylesin her iş biter tokmakta,
Pek mahiriz her işe çomak sokmakta,
Zorlansak makuldur tez ayırmakta,
Sap ile samanı bilen yok bizde.
Burnunun dikin gidince millet,
Herkes buluyor ayrı bir illet,
Böyle bir millete hak olur zillet,
Sevgi mi? Yanyana gelen yok bizde.
Medeni olmakmış en büyük ilke,
Boğazdan geçmeden verirler kürke,
Açlıktan ağlıyor bu güzel ülke,
Karnı doysa bile gülen yok bizde.
Ayrılık vuruyor her işe sekte,
Bir olsak kalmayız böyle tümsekte,
Bunları hepimiz bir bir bilsek de,
Akıl değil omuz veren yok bizde.
İrfan'ım ağlar gönlünde yara,
Bin İrfan fedadır böyle diyara,
Derdinden inleyen cümle kullara,
Seviden gayrı da merhem yok bizde.
Kayıt Tarihi : 2.7.2006 17:20:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İrfan Çolakoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/07/02/merhem-2.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)