Merhazü Mitralyözü Şiiri - Akın Akça

E, deniz feneri?
ee, ee, eee.. gökyüzü uyusun …
“Edeniz” feneri;
“ben böyle yaptım.” dersin, övünürsün:
kim vurdu’ya, deniz gitmesin;
ve seyirci-güneş ……

Bazen dalgalar karanlıkta
coşar geceleri fakat deniz feneri
durulttuğunda sularını
pürüzsüz okyanusun;
Truvalı Hector’un dirayeti
ile ozan Orpheus’un
arp’ından serpilen
gümüşi-çevreci nağmelerinde..
yaydığı buzlu ışığın dolunayın;
(Yunan Aşil,
Styx nehrinin ilerisinde,
kininde, Truvalı Hector’a..
herhalde ……..)
… Çiçek tarlaları kaydıraktan kayar -
Arı maya tek yumurta ikizi
tahterevallide oyalanır,
karıncalar salıncaklara üşüşür ….
Okyanus ile deniz feneri bağdaş, güneş sus pus …
gününde..
- çiçek tarlaları uçuşur..
yalayan havayı onun yanaklarında …
uçarak…, ve uçarak ……
mitralyözden dökülür notalar..
saçaklardan …
senin göz pınarlarından …
sabahın zihni terine:
Bu atılanlar kurşun değil.
Birkaç tane arı maya
koşuşuyor ortalıkta;
kenara çekil, dikkat!

Değil mi,
serseri birer kurşun gibi –
zorlansa da bazen takat;
.. hece,
liyakat …
ve epope …
- bu tarlalar, …her biri çiçekler..
cinsi bitiveren,
tüp namlunun içinden …
Ama yine şefkat gerecekler
(çiçek atan özü
merhameti’nin;
onun kendisinin,
çiçeklerin kendisinin.)
.. özü’nden tarlaları’nın
heyecan çiçeği’nin;
çünkü kurşun değil,
çiçek özü fırlatıyorlar

Güneşi geren çarşaf,
zapdeden yıldızları -farklı değil geometri,
aynı desen
- uzay gibi değil; bir boşluk gibi,
yıldızlar.. küçük aynen, ve
kütle de aynı ancak
ışıktaki
yoğunluk fazla...