Merhametten Maraz Doğar Şiiri - Halil Manuş

MERHAMETTEN MARAZ DOĞAR

Boşa söylenmemiş elbet
“Merhametten maraz doğar”
Hayra gitmezmiş akıbet
“Merhametten maraz doğar”

İçten, yürekten ve candan
Versen de elde olandan
Memnun edilmez ki nadan
“Merhametten maraz doğar”

Naneden olur mu tere?
Uğraşma nafile yere
Adam alışmış bir kere
“Merhametten maraz doğar”

Boş gezer işsiz, avara
Yaptığı düzen dubara
Lafa gelince farfara
“Merhametten maraz doğar”

Halil, dert olmaz elemsiz
Sanma ki herkes erdemsiz
Gider mi gemi dümensiz
“Merhametten maraz doğar”

HALİL MANUŞ

Nadan: Bilgisiz, cahil
Farfara: Ağzı kalabalık, gürültücü, övüngen