Merhametsiz değilim ha! Şiiri - Murat Ülkü

Ben insan sevmiyorum diye,
Kendini, melek gösterme çabasına girme,
Ben düşlerin renksizliğini, düşüncelerin sessizligini severim
Ve ben aşka şiirler yazarım, yazdığım yaşar , hece hece kanarım...

Akmaz kalemim, ne elimi ne kağıdımı kirletmez benim.
Lal olur nefrete kötülüğe, riyaya yalana dönmez dilim,
Öyle masal gibi, destansı sevdaları çok sevmem
Abartmam, aşkı yakından tanır,
Sevmenin de hasretin de ciğerini bilirim...

İnanmadiğım şeyleri yazmak tarzım hiç değildir.
Hoşlanıp sevmesem de
herkese saygı gösterir, ve de saygı beklerim
Görünmeyen aşılmaz surlar örerim herkesle arama
Aşmak zordur, tırmanıp geçmek imkansız, neredeyse,
Aşıp ulaşabileni severim ,
Emek vermeyen, çaba göstermeyen, aynen devam yoluna...

Gelene sözüm," artık aklım fikrim sende
Ve yüreğim yüreğin de tutuklu
Onu üşütme, soğudumu bir daha asla ısınmaz
İki rengim ben ya siyah ya beyaz olurum." Derim
Ben bırakmasam da yerini beğenmeyenler
Sevgimin ağırlığında kaybolup gidenler vardır,

Dur , dur gitme demem, godişini izlerim
Beni vefasızlıkla üşüterek gönlümden düşenlerin
Giderken ağlayıp sızlamalarına hıçkırışlarına
Ne vicdan azabı duydum, ne de üzüldüm
Hata yapan af edilmez, ve ikinci şans verilmez
Sakın yanlış anlamayın, merhametsiz değilim ha!
Lakin bizde temiz mendil katlanır yakaya takılır
Kirlenen mendil ise dürülür büzülür çöpe atılır...