Merhametsiz çirkin tuzak kurandır
Birdenbire kaçan, nal toplatandır
Ağlar gibi yapıp, yakıp yıkandır
Her an utandıran, utanmayandır…
Ne sevgiden anlar, ne de saygıdan
Edepsizlik yapar, korkar kaygıdan
Sanki her an bela geçer başından
Sıkılmadan gülüp geçer karşıdan…
Bütün artıları, yerle bir eder
Ardına bakmadan, kaçarak gider
Yaptığı her işi, sadece heder
Herkese verdiği, çok yönlü keder…
En güzel günleri, sanki yok sayar
Herkes sevinirken, o acı duyar
İki de bir her gün, senaryo kurar
Her zaman sadece, kusura bakar…
Nankörlük nedir, ondan sorulur
Konuşursa bütün herkes yorulur
Onu unutanın, gönlü durulur
Yoksa her gün zehir zıkkım yutulur…
Doğduğuna pişman eder insanı
Acı sözle sanki boğar aslanı
Korku verir ezer geçer kaplanı
Zehir saçar sollar geçer yılanı…
Hiç kimseye benzemeyen narsistir
Kötü role çok yakışan artisttir
Hiçbir şeyi beğenmeyen hasistir
Oysa gerçek o sadece bir hiçtir…
Onu tanımayan, hayatı sever
Tanıyanlar ise, dizini döver
Birine kızarsa, çok fena söver
Dünyada sadece kendini över…
Ne olur bir anda, unutun onu
Onunla yaşamak, bir ömrün sonu
Onu anlatmak çok acı bir konu
Yoksa kötü biter, her yolun sonu…
Kayıt Tarihi : 11.12.2013 22:23:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
