Merhametsiz insanlar gördüm. Kalbi pusuladan, yönü dönme dolap...
Ne zemheri bilir ne devden hançerler.
Hançer ki her gülü susuz, her yüreği körpe bırakır...
Suçu mu? İşte o merhametin en ıssız en ani kesim yurdu.
Halvetin çile mirası olmak mı yoksa kısmi zehir hazımsızlığı mı?
Ne acıdır ki akreplerin soktuğu kadar gecenin zemheri oku üstünüzde...
Söylesene bayım merhamet mi kayıp, ruhun mu çaresiz?
I
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
Devamını Oku
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta