Bilmem daha kaç yıl sürecek?
Zaten bir ömür beklediğim, günü güne ekleyerek.
Hani o umduğum molası vardı ya kaderin,
Sanki görecek gibiyim kucağında makberin.
Huzur; nerde, sadece hayal olarak kaldı.
Bari diyorum huzursuzluk ta olmasaydı.
Hani ikisinin ortasında ara bir yerde.
İdame ettirebilseydim hayatı rölantide.
Mümkün mü? Biri bitmeden biri başlar dertlerin.
Boğulursun biraz nefes, biraz nefes istersin.
Olmaz, öyle uzağında kalırsın ki siperin.
Açık hedef gibi, tam ortasındasın mermilerin.
Vazgeçtim. Kaderin molasını beklemiyorum artık.
Hiç ayrılmadık gerçi, bazen olsa da şaşkınlık.
İndirmeyeceğim ellerimi, hep dua için açık.
Sen bilirsin Rabbim, Senin merhametine sığındık.
02.03.2007/İstanbul
Necdet Cemal OcakKayıt Tarihi : 7.3.2009 21:00:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Zaten bir ömür beklediğim, günü güne ekleyerek.
Hani o umduğum molası vardı ya kaderin,
Sanki görecek gibiyim kucağında makberin.
Güzel girişti Hocam, selamlar Necdet abim...
TÜM YORUMLAR (2)