Merhamet Milleti

Ayetin gölgesinde uzanır bir el,
Merhameti düstur bilen bir din edasıyla.
Yeri gelir yetimin yanağında bir buse,
Yeri gelir fakirin sofrasında aş olur.

Umutların tükendiği anda eser bir yel,
Yetişir Türk’ün vefası, İslam şuuruyla.
Yarasından önce kalbi sızlayan kimsesize,
Yalnızlığından öpüp sahip çıkan Türk olur.

İmkansızlıkları karşısında yıldıran bir emel,
Mucizeler dirilten kalbindeki sızısıyla.
Zalimin ensesinde var ise bir cüsse,
O da İslam neferi şanlı Türk olur.

Merhamet kazadan beladan koruyan temel,
Savaşın izlerini silen bir millet muştusuyla.
Mazlumun âhı arşa çıkmışsa,
Gözyaşının hesabını soran Türk olur.

Yaptığı yardıma beklemez bir bedel,
Riya karışmayan kalbindeki ihlâsıyla.
Bayram nedir bilmeyen öksüze,
Mutluluk elbisesini giydiren Türk olur.

İlmi yayma çabasına tanımaz bir engel,
Göklerden gelen “ikra” nidâsıyla.
Çatısından yağmur sızan barakası çökmüşse,
İrfan yuvasının çivisini çakan Türk olur.

2018