Merhamet Merhamet Şiiri - Mehmet Ali Var

Yaratan, canlara eylemiş ikram,
Lûtfundan kalplere akış merhamet.
Dünyada insana en yüce makam,
Hamlıktan kemâle çıkış merhamet.

Zâlim ekmeğini kana banarken,
Mazlumun ciğeri dâim kanarken,
Beşer zulüm ateşinde yanarken,
Yangınlara serin bir kış merhamet.

Dargınken küsküne atılan adım,
Çaresiz bekleyen muhtaca yardım,
Bazen sevgi olur, tadılır yudum;
Bazen de sımsıcak bakış merhamet.

Söz ve davranışın ziyneti rikkat,
Dertlerin devası sınırsız şefkat,
Sıdk ile yücelir insanlık kat kat,
Ahlâkı süsleyen nakış merhamet.

Kuldur; hata eder, azıtıp şaşar,
Şeytana uyarak, haddini aşar,
Günah çukuruna aldanıp düşer,
Çukurdan mücrimi çekiş merhamet.

Merhamet, âlemi kaplayan güneş,
Merhamet, gönülde sönmeyen ateş,
Zengini fakire eyleyip kardeş,
Hissiyat nurunu yakış merhamet.

Varoğlu, olursan gaflete dûçar,
Unutma fırsatlar çabucak geçer,
Hayatta kalmamak uğruna naçar,
Benlik sarayını yıkış merhamet.

07.08.2011 Vezirköprü