Merhamet Fukaraları

Siz...
Her gün güneşin doğuşuyla uyandınız mı?
Seyrettiniz mi onu doya doya?
Gözlerinizde bir iki damla yaş birikti mi?
Ve boşalttınız mı onu erkekçe?
Siz...
Dışarıda lapa lapa kar yağarken,
Atkısız paltosuz çıktınız mı sokağa?
Erittiniz mi ateşinizle bastığınız karları?
Sonra da üzülüp ağladınız mı saatlerce?
Siz...
Yuvasız bir serçeye yuva yaptınız mı?
Topal bir kediye bir iki lokma ekmek doğradınız mı?
Yaralı bir kalbe bir iki güzel söz söylediniz mi?
Sonra da mazinizi hatırlayıp ağladınız mı?
Siz...
Evet siz, siz, siz hiç aşık oldunuz mu?
Her gün güneşin doğuşu gibi doğdu mu dünyanıza sevgiliniz?
Lapa lapa yağan kar gibi bir anda eridi mi sevginiz?
Yuvasız bir serçe gibi kaldınız mı?
Topal bir kedi gibi aç susuz dolaştınız mı?
Hiç yaralı bir kalbiniz oldu mu, merhem arayan?
Hiç ağladınız mı aşk için, sevgiliniz için?
Evet siz, siz ak nedir bilir misiniz?
Ey merhamet fukaraları!
Gözyaşı yakışmazsa gözlerinize, hepsini bana veriniz.