Merhamet ey Gökyüzü, ey acımasız Tanrılar

Sonnet III.

Merhamet, ey Gökyüzü, ey acımasız Tanrılar,
Ürkünç dalgalar, ey soluk korkular,
Hatta ölümden önce kalpleri öldürüren sizler
Bu zavallıları görün, korkuyorlar, acınacak haldeler !

Bu gemi kayboluyor, halatlardan sıyrılan ;
Halatlardan, çarelerden, yalancı ümitlerden.
Yelkenler ise indirilmiş, en berbat kötülükler
Mağrur bir güzelliğin sunduğu acımasız kayalar.

Ölümcül değişiklikler hareketli kumlardır,
Hıçkırıklar yıldırım, iç çekişler rüzgardır,
Umutsuz beklentiler köpüklü kıyılardır.

Orada, deniz sahilinde rastlanan aşklar,
Küçük kulaçlarla yüzen, yorgun ve zayıf kurtarıcılar,
Yarı canlı bir yüzle yüzerek nefes alırlar.

Théodore Agrippa d'Aubigne (1552-1630)
Çev. Sunar Yazıcıoğlu