Rab, bahsetmemiş miydi sevgi ve merhametten?
Mahlûkat kullarına, şefkati emretmekten…
Yaşam hakları vardı ve üreyeceklerdi,
Soy, sülale sürdürüp yiyip içeceklerdi…
Sense hiç düşünmedin eziyeti hak bildin,
Bari Rab’den korksaydın bir rıza gözetseydin…
Rab, cezalandıracak bunun bilincinde ol,
Yarın, ahiret günün şimdiden huzursuz ol…
(2012)
Mehmet Tevfik TemiztürkKayıt Tarihi : 22.12.2014 01:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!