şimdi yer yüzündeyim,
yorgun yüreğim ve suskun
yuvasız kuş misali,uçamıyorum
kanatlarım kırık;
ne söylesem ne desem
bahtımı yaşayacak,merhamet arıyorum
yok oluyorum,eriyorum sebebsiz
gökyüzüm bile yırtık
ocağına düştüm,ama dergahında sen yoksun
terkettim yıldızları,bir bir,
güneşim sen ol diye
yavaş yavaş,ben sensiz eriyorum
kainata bakınıyorum,
ama sen ordada yoksun
son nefesime esir olacağım artık
devasız dertlerdeyim,hafta sonları sensiz
vazgeç desemde gönlüme,geçemiyorum
gölgene sığındım,acılarımla,
senin o zalim yüreğine
dün sordum ya bügün soramıyorum
bir başımayım bu günde kimsesiz
paramparça,gözlerinde bedenim,
olsun be ay yüzlüm.olsun
ben yinede senin,huzurundayım,
ellerim bağlı,bekliyorum
son kez bir daha düşün,deyip sana
merhamet dileniyorum
Kayıt Tarihi : 25.11.2012 16:53:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!