Merhamet Şiiri - İsa Yılmaz

öldürürken biraz daha merhametli ol istersen
parmaksız ellerim kanıyor kalbini ararken
nasıl da korkuyorum bilemezsin
yok saydığım o şeyden kaçarken

gölgeden bir ben kapanıyor ayaklarıma
gitme diye yalvarıyor titreyen bir ses
alev alev yanıyor içime dolan her nefes
inandırmalıyım kendimi aşk sadece bir heves

ki bahtına düşmüş altından bir kafes
sonsuzca mahkummuş o şanlı prenses
hiç bir uyarıya kulak vermemiş
kanun nedir bilmemiş kalp dedikleri serkeş...

01.03.13