İnsanlar acımasız, merhamet rafa kalkmış,
Zulüm bukağı olmuş, aşağı doğru sarkmış.
Bir yanda çocuk, genç, yaşlı, kadın demeden,
Kanları emilirken dünya seyirci kalmış.
Yürekler kir-pas tutmuş, kolaylıkla silinmez,
“Merhamet etmeyene merhamet edilmez.”
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta