Her fedanın sonunda,
Kar beklenen günümüz toplumunda,
Verdiği kadar almanın,
Gerekliliğini savunan,
Bir dönemde yaşıyoruz.
İşsizlik,engellilik yüzünden,
Muhtaç olan insanlara,
Kazazede mağdurlara,
Merhamet duygusuyla yaklaşmıyoruz.
Kendilerini güvencede hissedenler,
Herhangi bir felaket anında,
Kendilerinin de bir gün,
Mağdur ve muhtaç duruma,
Düşebileceklerini unutuyorlar.
Günlük hayatın kargaşası,
İnsanların içlerinde hissettiği,
Güvensizlik korkusu,
Yüreklerin,nasır bağlayıp,
Katılaşmasına neden oluyor.
Muhtaç durumdaki insanların,
Bu şartları kendilerinin,
Yarattıkları düşünülerek,
Sorumluluk yükleniyor.
Merhametli insanlar,
Başkalarının dertlerine,
Üzülmekle kalmazlar.
Gerçek ihtiyaç sahiplerine,
Maddi,manevi alanda,
İmkanları oranında
Yardımcı olmaya çalışırlar.
Merhamet duygusu toplumda,
Sıkıntıları,ortadan kaldırır,
Mutluluk sağlayacak,fırsatlar yaratır.
İşsizliği azaltarak,
Sistemlerde sosyal yardıma,
Bağımlılığı azaltmak,
Takdire değer bir hedef olsa da,
Bunu sağlayıncaya kadar,
Mağdurlara merhametle yaklaşarak,
Toplumsal dayanışma içinde olmalıyız.
Kayıt Tarihi : 24.10.2008 22:24:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kemal Tekir](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/10/24/merhamet-42.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)