Merhamet Şiiri - Ahmet Aksoy

Bir hak yiyen gördü mü
Dişlemek gelmezdi içinden
Sadece geçip karşısına
Ağlardı içten
Hangi kötülük dayanabilirdi
Bu şefkat göz yaşlarına
Hangi kılıç keserdi merhameti
Öyle bir merhamet ki
Mazlumdan çok kötüye acıyan
Kötü ki kendine gösterilen
Merhametin önünde diz çöker
Kötülüğe ayna tutmak gerek
Kötü de kendine gelir elbet

Ve merhamet
Bir gün öldü
İyiliğiyle gömüldü
Toprakta yer kalmadı
Başkasını alacak.