Merhamet Şiiri - Saliha Öcal

Aldı tüm dost,aile,arkadaş,akraba...çevremi.
Terk edip gidiyor ayları buluyor gelmeleri.
İdare etti tüm şehirleri hatta ülkeleri.
Çamurdan toplar fırlattı leke etsin diye.
Kim cephe alsa bana,alkışladı ayakta elleriyle.
Çekiştirdi durmadan dedikoducular tayfasıyla...
Gözler kondu daldan dala ,ağaçtan ağaca.
Hep çaresiz kaldım ulu orta meydanlarda.
Formaliteler oynadı gelen giden karşısında.
Temele indiğinde rutubet eritmiş demirleri.
Binaya girmem dedim,fırlattılar beni içeri.
Rutubet ala ala çürüttü tüm bedenimi.
Ne diye bekledim ellerine verdim ecelimi.
Ben Ömer Seyfettin kızı Saliha aleme örnek.
Biyorum ahım çıkacak herbirinden tek tek.
Geliyorum beni bekleyen hayalim,acıya set çek.
Binlerin ruhuna dokunmak istiyorum hacet tek.
Merhamet sen olmasan her şey çok kolaydı.
Girdin bedenime sardın dört yanımı.
Kapın yok mu,yol ver az ferahliyayim.
Hep yeniliyorum sana,ne olur az uğrama bana.
Çıkayım yola varayim gideceğim hana.
Bin pişmanlıkla geleceksin,yaptıkların adına.
Merhameti koydum torbaya,bağladım kara bağla.

16.02.2025 Van/Edremit.