Şimdi İstanbul’da yağmur var
İstikbalde karanlık, İstiklal’de sen, burnumda kan…
Şarkılar hiç bitmiyor
Akşam içtimaları içimde
Bir bir dikiliyor putların.
Kutlarım!
Kanlı çıkarmalar yine geçmişe;
Sembolik bir yara…
Bir çiklet falındaki kadar umut…
Anonim bir merhamet…
Senin değil, devam et!
Nasıl yalnızım odamda
Arasan bulamazsın.
Kayıt Tarihi : 15.7.2018 21:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Kasım 2010
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!