Merhamet Şiiri - İsmail Hayal

Kalbin yapısı çöker, aşkın adı merhamet,
Taptuk kapısı çeker, meşkin tadı merhamet.

Hakk’a varan yolların, aslı özü merhamet,
Hakk’ı soran kulların, yaşlı gözü merhamet.

Eyüp yarası derin, sabır taşı merhamet,
Gözün karası serin, hayır başı merhamet.

Çatlamış eller yorgun, tül dokusu merhamet,
Susamış diller vurgun, gül kokusu merhamet.

Dört kitabın tamamen, her dediği merhamet,
Sağ elinin bilmeden, ver dediği merhamet.

Gündüz gece açılan, yolu bekler merhamet,
Hece, hece saçılan, dolu gökler merhamet.

Sözün büyük olursa, her bir yanı merhamet,
Özün bu yük olursa, canlar canı merhamet.

Allah için yürekte, atan için merhamet,
Vatan için toprakta, yatan için merhamet.

Tespihi sabır çeker, seccademde merhamet,
İnsanı kabir çeker, o son demde merhamet.

Örümcek dantelinde, nur nakışta merhamet,
Bir gözyaşı selinde, her bakışta merhamet.

Bir damla gagasından, nara düşen merhamet,
Gidenler arkasından, dara düşen merhamet.

Zalim kurmuş düzeni, aradığım merhamet,
Dört kitapta yazanı, taradığım merhamet.

İçten içe sır olmuş, sır içinde merhamet,
Hiçten hiçe var olmuş, bir içinde merhamet.

Hayali hakir görme, ağladığın merhamet,
Yüreğin fakir görme, dağladığın merhamet.