Merhamet Şiiri - Emin Alsancak

Sandığın kadar merhametli değilim.
Eldekini de hoyratça tükettim.
Bir kız çocuğu bunu değiştirebilir,
Diye hep hayal ettim...

Ömrümce bir keşif bekledim.
Gaipten sesler dinledim.
Öyle kuru bir dinleme de değil.
O sesleri kendime yol edindim...

Kendi penceremin göğü,
Baktığımda, hava açık dedi.
Ama çıkınca binalardan.
Hakikat böyle değildi...

Aklımın dehlizlerinde,
Böyle şuursuzca geçti zaman.
Ne kapımı aşındıran oldu,
Ne de hanemi başıma yıkan...