Merhabaya Geldim Şiiri - Yorumlar

" merhabaya Geldim." o kadar ılımlı o kadar yürekten bir sesleniş ki okuyucuyu her an her yerde sevgi ve var olma umudunu pekiştiriyor. severek okudun. tebrik ve teşekkür ederim. selam size.

En sıcak, en içten merhaba. Umuda, güzele, iyiye, dostluğa kardeşliğe uzanan yüreğe merhaba. Sevgiler, esenlikler.

Öyle keyif verici,öyle mutlu edici bir havası varki bu şiirin..Aslında değerli öğretmenimin tüm şiirlerinin,dolayısı ile tüm sayfasının, gizemlilğiyle,şiirlerindeki büyüleyici sözlerin ipek kanatlı kelebekler gibi havada raks ettikleri, insanı daha adımını atar atmaz rahatlatan,okudukca da hayata bakış açılarımızı bile menfi yönde yeniden dizayn ettiren,açıkcası sayfalar dolusu bende kalanlarını yazsam da gerektiği kadar anlatamıyacağım tarifi imkansız o güzellikler..Herşey bam başka..
Siz hep yazın Öğretmenim,hep yazın ki bizler de nasiplenelim,o güzelim duygulardan..! ..Kaleminize sevgi dolu sevecen yüreğinize zeval gelmesin inşallah..

Emeğinizi,hep güzel yazan mahir kaleminizi canı gönülden kutluyor,selam,sevgi ve saygılarımı iletiyorum..

Hoşca kalın..

Duygu yüklü şiirinizi
beğeniyle okudum

Durup gökyüzünün kıyısına
Azat ettim sessizlik kuşumu
Candan bir *Merhabanın*
kıymetini bilip de geldim....... demiş, çok sevgili öğretmenim. Nasıl güzel bir selam. Canı gönülden Hoşgeldin diyorum. Güzel yüreğinize gönlünüze sağlık. Çok güzeldi.

Sevgilerimle canım..;))

keşke Merhabanın anlamını başlarıda bilsede yanımızda kalsalar sevgiler can ablam kalemine sağlık

Sessiz birer kaya gibiydiler gecenin çobanları şems vakti duada nöbetteyken.
Artık ne sevgileri, ne özlemleri vardı.
İçlerine çekiyorlardı geceyi,
Düşündüğümden çok üzmüşsün seni gönül.
Sen beni unutsanda her şafakta.
Ben sana kendimi unutturamam sevgili.
Kanat çarparak düşerim yokuşunu tırmanırım yalnızlığın.

Nasiplendik elhamdülillah.
Aşkınız daim olsun.
Yüreğinize sağlık.
Allaha emanet olun.
Selam ve dualarımla.

MERHABALAR HOŞGELDİNİZ…
…
Kendi kendimizle kaldığımız sürece;
Kendimizi dinledik…
Kendi kendimize dinlendik…
Kendimiz olduk…
.
Sessizliğin musikisini dinledik.
Ruhumuzu kendimizle doldurduk.
Ve gördük ki,
Huzurun kaynağı yine kendimizdeymiş.
Ve huzur bulduk.
…
Zordur belki, başkalarının yükünü çekmek. O başkası en yakınındakiyse, zordan çok, daha ağırdır, daha ağrılıdır yükü.
Kör kuyulara atılan taş misali acıları derinlere gömerek çıkmak kolay değildir elbet.
Umutsuzlukları umuda çevirmek, duvarlarda umudun yankılanan sesini duymak kolay değildir.
.
Zamanın içinde kalmak da kolay değil. İnsan kendinden koptuğu an, en yanık uzun hava ile feryadını birleştirir ahında.
Bazen Yunus’tan, bazen Dadaloğlu’ndan, bazen Köroğlu’ndan dokunuruz sazsımızın teline.
Zamana meydan okurcasına, kimi zaman da kahredercesine…
.
İçinde insan oldukça, zamanın yalnızlığa tahammülü yok.
İster çukurlara düşelim, ister kanatlanalım, ister hayal görelim…
Velhasıl zaman içinde oldukça anı yaşamak, anın kıymetini bilerek zamanın içindekilerine gönülden, en içten bir merhaba demek, sessizlik kuşunu özgürleştirmektir.
.
Ruhunuzda en güzel nağmeler yankılansın.
Gönlünüzde, her daim umudun hazzı yeşersin.
Kıymet bilenlerin merhabası hiç eksilmesin.
Hayatınız mesrur olsun.
.
Güzel eseriniz için gönülden kutluyorum.
Nicelerine çok değerli öğretmenim.
En derin sevgi, saygı ve selamlarımla…

Hikmet Çiftçi
02 Kasım 2018