Merhaban Yaşatırdı Beni

Merhaban Yaşatırdı Beni

Merhaban yaşatırdı beni.
Vay,çekilip gittiğin odaların tenhalığına!

Diz kapaklarına çivi çaktı çocuklar-verem değildik.
Yalnızlık takım elbise gezer içimizde bazı

Alan gitti, alan gitti mevsimlerimizi hep; başparmaklarımızı hep.
Olur mu,bilyelerimiz vardı,unuttuk mu hani?

Bakılıp geçilmez ki,bakılıp geçilmez ki
İzi kalır içimizde telgraf direklerinin bile.

En verdindi,boy verdindi bana
Yedi dinin âmentüsü sana gayretti.

Vay,çekilip gittiğin odaların tenhalığına
Merhaban yaşatırdı beni…

KONYA-1982