Merhabam, Canım Şiiri - Cumhur Boratav

sarımsı,
sarı bile değil

ne bir renk ne de bir sen
ama benim de hakkım
bazen dalga geçmek

sokağın başındayım sadece
tükrüğümü yere boşaltarak
ve kıvırtarak kalçalarımı
kimseye görünmemenin
zevkini tadıyorum sadece

ve başımın üstünde mavi görünen şeye
değemeyecek kadar sokak
davranıyorum
yani sarı davranıyorum
yani sarımsı
yani renksiz

ve bir gem sıkıştırıyor
benim dudaklarımla
yerinden sıçrayan dişlerimi

merhabam,
pırıltıyı veren sensin
onlara
deniz köpüklerini

bir fahişe, bir kadın
benim bacaklarımı titreten
koku dolu şalını yüzüme sürten,
bir sürtük, bir kadın

-konuşurken bir mum yaktım
ve o şalını çıkardı
sonra ne varsa onu-

merhabam
bir tanem, fahişem

-koskocaman bir masanın başında
serseriliğim göğüslerinle kocaman
iki elini yaslayarak
kıvırtarak kalçalarını tam da istediğim gibi
dansetti
dansettin-

merhabam
etim benim

-elin yanağımda, kendinden
yükselen bir su gibi kırılarak
döküldün-

merhabam, ne yapsan, ben
iki büklüm uyarım sana, fransız balkonumdan
memelerim uzar, erkek sütü salgılarım onlardan
yer beton, çatlamışımdır
ayrık otları aralamıştır beni, aralayıp
itmiştir kendimi

oysa sırf sen istedin diye sönmeye yüz tuttu
derin soluğunla
ve artık sokakta ince bir ateş kokusu

sokakta
yerdeki tükrüğüme yapışan
lastiği düşmüş topuk sesi
tahtası inciniyor lastiksiz
ses, düşüyormuşum gibi
çınlıyor

-bir renge bürünüyorum
bir sarıyım belki
belki de sarımsı
oysa sokak başındayım sadece
ve başımın üstünde mavi görünen şeye
değemeyecek kadar sokak

ve bazen dalga geçmek benim hakkım
bir zevkteyim-

merhabam,
canım..