Merhabalar Şiiri - Hakan Sağlam

Bilmem hangi rüyanın kaçıncı evresindeyim yine.
Çürümüş papatya kokuyor sensizlik.
Utanmadan yokluğuna yalnızlık diyorlar,
Nasıl da iyimser bu insanlar.
Yalnızlık değil bu,
Düpedüz ölüm.

Ve yelkovanı kırılmış zamanın,
Aciz ve derbeder.
Manolya eserdi rüzgarlarda,
Şimdi her rüzgarda yalnızlık,
Ne beter.

Gittiğinde bir söz çalınmıştı kulağıma,
'Giden beklenilmezmiş boş umutla...'
Ve toprak çabuk soğuturmuş bedenleri;
Öldü deme benim için,
Bir yerlerde yaşıyor de
Bir yerlerde bekliyor.
Ve ben bekleyeceğim,
Üstüme sensizliği örterek.

Sen;
Baharın yüreğine düşen ilk cemresi.
Şimdi ise kıyametin son alameti,
Kıyametim...
Üfle yüreğime Sur'u
Sen döndüğünde dirileceğim...

Yepyeni bir hayat,
Burada insanlar sadece gülüyor olacak,
Burada herkes birbirini sevecek..
Ben ise;
Sadece seni...