Merhaba Yalnızlık Şiiri - Süleyman Balaban

Bakma sen yazdıklarıma
Sensizliğin yakarışlarıdır
Belki yalnızlığıma
İflah olmaz artık bu beden
Say ki katlanamaz sanmam
Sana attığım naatlara...

Gidişinle mi başladı
Bu koskoca yürekte
Koptu birden kıyamet
Hani diyorum şimdi gelsen
Düzelir mi bu berduşluğum
Düzelir kalbim düzelir elbet...

Zaman her şeyin ilacı derler
Ama onlar bilmezler
Yavaş yavaş bitişe
Adım adım yaklaşan
Bu yorgun bedenin
Neler çektiğini
Yaşamak istersin seversin delice
Veya alıp başını
Gitmek istersin sebepsizce...

Lakin yürekte bir boşluk
Hep daim kalır
Doldurursun kefere nefsinle
Umudunu bitirmezsin
Döner dersin o günün hayaliyle
Bitirmezsin umudunu
Hayaliyle o günün
Karşılaşırsın bir yerlerde
Kalbindeki güvercin havalanabilir birden
Ama o seni görmezden gelir
Onca yaşanmışlıkları itmiştir
Vicdanının tersiyle...

Sana kalan bir cümledir
Sadece
Merhaba Yalnızlık...
Merhaba yalnızlık...
Elveda umutlar...