Merhaba Veda Şiiri - Gönül Kadın Dildar

Günaydın Sevgili,
Kendine koşan atlar misaliyim.
Yaşlı gökyüzü dökülürken saçlarıma
Özsezilerimin hançeri pusuda,
Yokluğuna yapışır rüzgarım
Tabanlarımda ezilir, dışlanan gerçek
Dörtnala inerim içsellik yokuşunda.
Damarlarım, asırlara tutsak
Gözyaşlarım, dem alır gönlümde
Yaşam, yarım bir cam terlemesi

Merhaba Sevgili,
Yorgun bir doğumum avuçlarında
Bu geceyi, dudaklarıma bağışla.
Dudaklarım ki, ölümlü heceler kabri
Burulmuş dilimde, sır sessizliği.
Sesim aynadan çıplak,
Soyunur acıları gün doğumunda.
İpek bir tuğla olur gidişin
Masumiyetimi örer sensizliğime
Bir resim kanar, soluksuz duvarımda
“ Kimsin “ diyen zaman, uyur seninle.
Deniz tutmaları büyür yüreğimde,
Kusmalarında boğulurum kuşkuların.
Bir lokma kopartmak için tınısından
Boşuna ararım, ruhunun çizgisini sesinde.
Çiğ bir topluluktur artık acımasızlık
Gömer dönenceyi, sırtlanın gırtlağına.
Kasıklarımda yırtılır yalanlar,
Gidişlerini yazar, gözlerimin buğusuna.
Özlerim uyanmalardaki temizliği

Hoş kal Sevgili,
Sen ki,
Bölünerek çoğaldığım eylemim
Çözülemeyen şifrem.
Düşüncelerim ufkuna yelken açtığında,
Gelişlerimin gidişlerisin
Ölürsen, ölümsüzlüğüme yazılır kimliğin
Soluğumda okunur, ismin
Ben ki,
Gönül kitabının son heceleri.
Zırhı delinmiş, son kurban,
Künyenin sendeki sesi,
Eksik ve esrik ayak izlerinin
Belkilerdeki, bin yıllık mavi iniltisi…
Yüreği nalına perçin
________ atlar misaliyim, kendine koşan

Neş’e DİLDAR