Merhaba Unutulmuşluğum

Merhaba sevgilim...
Merhaba unutulmuşluğum...

Nasılsın demeyeceğim bugün sana,
Duydum ki, gülerek uyanmışsın bu sabaha,
Duydum ki, çayını sıcak içmişsin soğutmadan,
Hatırlıyor musun;
Dudaklarımız yanardı bardağı değdirdiğimiz an,
Aynı anda iç çeker,
Çayımız soğuyana kadar öpüşürdük,
Ben bugün çok üşüyorum,
Beni unuttun mu?
Duydum ki, iyiyim demişsin hatrını soranlara,
Ben iyi değilim aşkım,
Unutulmuş bir insan ne kadar kötüyse o kadar hiçim,
Tozlanmış bir sehpa ne kadar kirliyse o kadar berbatım,
Yorgunum,
Sensiz, bir haftada üçyüz altmış beş günüm ben,
Dilsizim, dinsizim
Fotoğrafısızım,
Sen benim dinmeyen sızımsın...

Özür dilerim ben unutamadım...
Hatırlıyorum da,
Papatya sarısı saçların çürümüş omuzlarıma düştüğünde
Kudüs gibi mübarekleşiyor,
Dudakların dudaklarıma değdiğinde
Afrikalı bir çocuk olmaktan kurtuluyordum,
Ellerin ellerime çivilendiğinde Aralık ayında yaz geliyordu bedenime,
Sen kumsal gülüyor, güneş saçıyordum
Ben yanıyordum...

Hiçbir şarkı bizim şarkımız değildi,
Aldığın her nefes, enstrumental bir yaşam şekliydi bana,
Sonra susuşların vardı, beni yılan deliğine sokan,
Sonra, artık sevmeye mecali kalmamış bir kalbin vardı hislerimde,
Anlamıştım,
Soy adının sözlük anlamı yarı yolda bırakmaktı...

Gözlerin vardı sonra,
Karadenizden daha mavi,
Sokağa adımını attığında utangaçtı gökyüzü,
Yüzsüzdü gündüz,
Acı vermeye yatkın bakışların vardı paha biçilemeyen,
Gözlerim Karadeniz bölgesi kadar yağışlı şimdilerde,
İzmir kadar sıcak değil içtiğim hiçbir çay,
Sarıldığım belin kadar kavisli değil hiçbir kadın,
Seni özlemek en ağır suçtur artık bu mevsimde...

Bilmediğin bir şey vardı;
İnancımızın,
Hayallerimizin,
Anılarımızın temel kolonuydun sen,
Bir adım attın benden uzağa
Dünya çöktü üzerime,
Bir aşkın enkazı dedikleri adam benim şimdi sevgilim,
Zamanı geldi artık bu ülkeden,
Bu hayattan istifa etmenin,
Paslı bir hoşçakal sapla kulaklarımada onaylanayım...

Şimdi bundan sonra ki her gün iyi ol,
Çayını soğutma,
Sen yoksun,
Ben Kudüs kadar mübarek değilim,
Ben Afrikalı yoksul bir çocuğum,
Ben Kışım,
Ben soğuğum,
Ben morgum,
Sen hep beyaz kal,
Hep yalan kal emi,
Öpüyorum....

Harun Tolga Peker