Bir garip fırtına öncesi
hazır olmamış buğday başaklarına benziyorum
ve Camı kırılmış köy evi pencerelerine/
Bu bozkırlara bakmış gözlerim işte,
nasıl dayanır bilmiyorum;
bu kadar ilkbahar taşıyan gözlerine,
Makiliklerin ılgıt kokularını sarınmış boynun
diken kırıntılarını saklayan hoyrat ellerime verir mi;
“Benim de Akdeniz iklimim olabilir” ihtimalini/
Bayramların tarihlerini dahi sessiz söylerim anladın mı,
sevinçli zamanlar göçmen kuşlar gibi kısa uçar gökyüzümde/
Hani belki bir şarkı gibi kalmış sessin nefesimde;
gelsen dinleyecek seni çocukluğum, gençliğim
seslensen, yüzümün yamaçlarına konacak; yabancı bir neşe…
Kayıt Tarihi : 17.1.2022 15:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!