Baktım; herkes birilerine mektup yazıyor ben şiir yazarken sana onlarca.
Belki; şiirlerle anlatamıyorum deyip sevgimi bir de mektupla deneyim şansımı dedim.
Alım morum,
Gönlümdeki zencefil değerlim,
Kara gözlerine vurgun olduğum,
Canım da ki yar,
Beni yardan yara atan sevdiğim, öncelikle selam eder içime işleyen o bakışlarından öperim.
Nasıl başlasam bilmiyorum; bu günlerde bir alınganlık belası dolanıyor başımın üstünde, mütemadiyen de gönlümde
Özlüyorum galiba ve beni özlemediğini düşünerek de inciniyorum anlayacağın.
Her an zerk ediyor hayat sensizliği usuma.
Önce o susuyor, sonra; gönlüm elini ayağını çekiyor yaşamaktan.
Bağdaş kuruyorum arafın ilk adımına belki yolun düşer bensizlikden diye.
Hiç mi düşür müyorum seni hazanın, hüzünün savurduğu o yellere?
Sevmeyi iyi bilirim, gönlüm şahittir ama sevilmek nedir onu öğrenemedim olmadı öğretenim.
Öğretsen bana olmaz mı yarim?
Şu an bir saniye seni görmek sesini duymak sana sarılmak için neler vermezdim.
Ya sen
Ya sen sevdiğim yar dediğim?
Daha pek çok şey yazacaktım seni nasıl sevdiğime, seni ne denli özlediğime, sensizlik de ben olmayı unutup sen olduğuma dair ama bir dahaki mektubum da inşallah sevdiğim.
Benim için kendine iyi bak sevmeye doyamadığım...
Binnur Doğan
05.02.2025
04.45
Kayıt Tarihi : 15.2.2025 02:24:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!