Merhaba Sevdiğim Şiiri - Mözgür Özbek

MERHABA SEVDİĞİM

merhaba isyan sebebim erişilmezim
içimden iki satır yazmak geldi sana
nasıl başlayacağımı bilmiyorum ama
sanki kızgın bir volkan içimde kaynıyor
öldürücesine bedenimi ruhumu yakıp kavuruyor
gözlerinin hayaline dalıp gidiyorum
savrulup kaybediyorum kendimi benligimi
rüzgarda titreyen kuru bir yaprak gibi

bir rüzgar esiyor kokun gelıyor uzaklardan
kalbimi durduracak gibi özlemini hissediyorum
tutunacak bir dal arıyor ellerim
öyle uzakta olsanda seni arıyor gözlerim
yoruldum artık gulmekten umudumu kestim
kalmadı yasama sevincim hayat membağım
doya doya sarılsam sana hasret kokusuyla
ölürcesine sana olan deli sevdamla

merhaba sevdigim yaşama sebebim
sana tutkun zavallı kalbimle yine ben geldim
ellerinden tutmak gözlerine bakmak
seni ölürcesine seviyorum demek için
geldim yine ser sefil divane divane
saclarını oksamak tenıne dokunmak için
olmadı sensiz olmayacakta bu can yaşamaz sensiz
ne sen bensiz olursun neden ben sensiz

bir ışık ol gözlerime hasret karanlıgını söndüren
yine eskısı gibi seni seviyorum diye fısılda
bırakma tut ellerimi sımsıkı koyma beni zarda
bu can ölür bu kalp çarpmaz nefes alamam sensiz
hadi sevdiğim uzat ellerini yine eskisi gibi
yine sev beni gir gönlüme bir alev kor gibi
bırak şu inadı sende biliyorsun sana olan hislerimi
işde bende itiraf ediyorum seni halen cok sevdiğimi

sen olmadan olmuyor buralarda yasanmıyor
doğmuyor günes esmiyor rüzgar yağmuyor yağmur
bülbül bile bir başka ötüyor güle kusmuş gibi
gül boynunu egmiş dökmek üzere yapraklarını
agustostayım ama kar yagığıyor avuclarıma
acılar yine baş gösterdi sardı ruhumu bedenimi
postaci bile gelmez oldu senden bir haber gelmiyor
söz dinlemiyor bu yurek seni halen deli gibi seviyor

M.Özgür Özbek