Bugün 1 Mart…
Bugün bende kalsın olurmu?
Artık zaman bile yetmiyor yaşadığımı sanmaya.
Yinede gözlerindeki ışık güzelmiş gibi gösteriyor bu kenti bana.
Sorma…
İstanbul gözlüm.
Bazen yağmurlarla, bazen gözyaşlarımla ve bazende sensiz geçen zamanla.
Her uzak şey gibi öyle yalnız hayal.
Dün eskidi artık…
El ayak çekilmiş saatlerinde İstanbul’un
Kaldırımlar çamur etrafta kağıt topakları, Beşiktaş’ta İlkbahar rüzgarları…
Yapraklar sarı hüzünler olgun…
Gece yorgunu gözlerim beton şehrin sokaklarında
Ben yanımda sana hüzünlü epey yol üstü sözler getirdim…
İçinde sen kokan İstanbul rüzgarı ve masmavi deniz kokusu.
Hava soğuk, bir koyu gece…Buğulu camlarda tükeniyor umutlar…
Yürüyorum şehrin ıssız sokaklarında
Arkamda sessizlik kalıyor sadece, artık seni fısıldamakta rüzgar
Bugün 1 Mart Mevsim İlkbahar…
Özledim seni sanırım…
Bugün 1 Mart…
Bugün bende kalsın olurmu?
Şimdi Yitirilmiş Bir Hayallerin Kapısında, bir Bahar sabahında hüzün…
Gitmişlerime Ağlarım Yetinmişlerimde Yüzüm
Ne sen varsın bende, Nede Ben o kadar yüzsüzüm…
Kayıt Tarihi : 20.6.2009 00:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!