Merhaba Sebebim Şiiri - Reyhan Tataroğlu

sessizce,sensizce çöktüm yere
yaslandım duvara
yakmadım anam bir sigara
hani taa.. iç ceplerime kadar
bakarda,dökülen tütünleri
gösterirdin avucunda
şimdi bulamazsın anam
en ücra ucunda
tam on iki yıl oldu
yüreğim kaç kere boşaldı
kaç kere doldu
sensizlikte...

biliyor musun anam
hani
pantolonlarımıza,ceketlerimize
çoraplarımıza vurduğun yamalar
vardı ya...
giyerken çok utanırdım
ama
ben seni yamalarından tanırdım
hele o naylon çorap atıklarından
ördüğün takkalar vede püskülü...
sen hala goncasın
ey! gönlümün gülü

her aynanın karşısına geçtiğimde
''efem'' derdin
oysa ben eşkiyadan beterdim
ne zaman yanlış bir iş yapsam
hemen sezerdin
adeta her an benle gezerdin
ana yüreği işte...

düşünüyorum da
hiç hasta olmadığın bir günün geçmedi
sanırım rahatlık seni seçmedi
eee... kolay değil
beş erkek,üç kız
doğmadan ölenler
sayılı sayısız
kaldıramadı seni bu hayat
kandıramadı seni heyhaat!

ellerindeki yarıklar
her gün kaşıntıdan kanardı
hangi merhemi kullandın ise
hepside derdine yanardı
sırtına konulan beze sarılı
sıcak bir tuğla
kuluncuna bekçi
aldırmazdın
ezan vakti kalkardın
tandıra yolcu
sac derdi''hoşgeldin ekmekci''

hani vardı ya
başında bürük
sırtında kahverengi atkı
bereketin sembolüydü adeta
berekete katkı
senden sonra
ne kimseler aldı
ne de kimseler taktı
laf aramızda anam...
herkes giyinmeyi bıraktı

nefes alıp veremezken
bizi görüp göremezken
hatırlarım da
canınla pazarlıktaydın
üç gün kaldı
çarşamba,perşembe,cuma
diye saydın
dönüpte baktın bana
bakmasaydın
niçin baktın ki ana
''sana da sana da bir şey yapamadım ''
derken
dedim ''gitme ne olur anam, daha çok erken''
ve gidiverdin
perşembeden cumaya
rahmet çökerken

senden sonra
çok avare gezdim
anlamsızdı sensiz herşey
hayatımdan bezdim
tam sekiz yıl ayrı yaşadım
kendi dünyamda
arasıra da olsa
senle rüyamda...
seni unuttum sanma
unutmadım...hatta
her gün kucağımdasın
baş ucumda
yatarken saçlarını okşuyorum
öpüyorum,dualar okuyorum
ismin dilimde,ellerin avucumda
sen bendesin,sen yavrucuğumda
seni seviyorum...