Merhaba Ruhum Şiiri - İrem Aslan

Merhaba ruhum
Defalarca karşıma alıp konuştuğum
Delilik diyorlar, dedikçe avunuyorum
Her yıl biraz daha solup, soluyorum.

Merhaba ruhum
İç sesime kendimce karşılık bulduğum
Dünyada adaleti var diyorlar duyuyorum
Tam tersini örneğine, aynada hesap sorduğum.

Merhaba ruhum
Aralık son haftası ile buluştuğum
O zamanlardan başka bir boyut kavuştuğum
Benden içeride bir ben daha susturduğum

Merhaba ruhum
Gözlerimde sonbahar perdesi koruduğum
Parmak uçlarıma değen yerde durduğum
Dışarısı karanlık içerisi zindan korktuğum
Rabbim sana Kavuşma anını bekliyorum

Merhaba ruhum
Bedenimi taşıyacaklar son yıl biliyorum
Yükseklerde olmayan gözümü yumuyorum
Sol elimi dışarıda bırakıp sağlıyorum
Her şeyden vazgeçmiş gidiyorum

Merhaba ruhum
Sonsuzlukta bir ışık yanıyor kamaşıyorum
Bembeyaz bir kürede etrafı seyrediyorum
Ellerimi yüzüme götürüp dua eder gibi
Emaneti teslim etmeyi bekliyorum

Merhaba ruhum
Nurundan üflemiş İllah emrettiği gibi
Tecelli etmesini bekleyen adalet gibi
Zamanı çoktan geçmiş tükenmiş nimetler gibi
Sabrın lütfuna ermiş dünyadan vazgeçiyorum.