Merhaba mutluluk!
Nerelerdeydin?
Sen yokken doğmadı güneşim
Çiçeklerim açmadı rengarenk
Özlettin kendini.
Yokluğunda üşüdüm
Yorganıma sarıldığımda
Hıçkırıklara boğuldum
Gökyüzü de ağladı benimle
Özledim seni.
Yoruldum düşünmekten
Kendi kendime hep aynı soruları sormaktan.
Bıktım seni hep yakalayıp
Tekrar elimden kaçırmaktan.
Yine buldum seni mutluluk!
N’olur artık hep benimle kal.
Beni terk ettiğinde
Karabasanlarla boğuşan
Hayallerine sarılıp ağlayan
Her şeye küsen
Sırtını dönen
Yokluğunun verdiği karanlıkta
Yolunu bulamayan hep benim.
Merhaba mutluluk!
Nerelerde kaldığın sorun değil
Artık benimsin ya
Gözlerimi güldürdün ya.
Seni hep sevdim mutluluk
N’olur ışıkları kapatma!
Bırak doğsun güneşim
Bırak çiçeklerim açsın rengarenk
Bırak kuru kalsın yorganım.
Gökyüzünü de rahat bırak artık
Sarıl bana üşümeyeyim!
Kayıt Tarihi : 3.9.2003 11:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sevcan Koyuncu](https://www.antoloji.com/i/siir/2003/09/03/merhaba-mutluluk.jpg)
Tebrikler Sevcan...
TÜM YORUMLAR (1)