Merhaba Lora Şiiri - Rolan Kurdikan

Merhaba lora sanırım annen bizi terketti.
Ne minarelerde bir sela okundu
nede kilise çanları duyuldu.
Kimsesiz düşlerin karanlığında yapayalnız kaldık
Sanırım biz hep üşüyeceğiz lora
geceleri sırtımıza yorgan atanımız'da yok.
bir tas su verenimiz bile kalmadı.
Tanrı bizi unuttu lora
Hiçbir peygamber kucak açmadı
Bütün dinler bizi aforoz etti
Oysa gökyüzünde kuşlar hala uçuyor
İnsanlar sonbahara hazırlanıyor
Sevgili kızım annen bizi bıraktı.
Bunu sana anlatmam uzun sürecek biliyorum.
Ama dünya durdu
Biz öldük.!
Dağların gözyaşları içimize aktı
Yıldırımlar tepemize düştü.
Lora ben, ne annene, nede sana
ihanet etmeyeceğim.
Olurda ölmeyi beceremezsem
Yeryüzünde başka hiçbir kadın dogurmuyacak seni.!