Merhaba Kadınım
Düşler aleminden ve çilingir soframdan
bir selam yollayayım dedim sana
belki duyarsın beni.
Sahi ,sen beni ne zaman duydun ki
Bugün kendimi çok yorgun hissediyorum
Sebebini sormana bile gerek yok
Sensizliğe alışmaya çalışıyorum işte
önümde sofram, karşımda fotoğrafın ve boş sandalye
içimi döküyorum yine
karabulutlar çökmüş olsada hayallerimize
en azından hala bir umut var içimde
sen benden gidemezsin ,en azından gitmemelisin
seven insan, çekip gidermi yok yere
hele hele çok sevmişse ,kolay kolay gidemez neticede
gitmenin nasıl yıktığını bilir elbette
pencerelerde yol gözlemeler
kapı çaldığında o gelecek hissi
telefon çaldığında acaba o mu arıyor
uykusuz geceler, isyanlar vs vs
ben sevdiğimin, albatros kuşu gibi olmasını isterdim
bilmiyorum çok şey mi istiyorum
belki bilirsin, albatros kuşları ,eşleri ölünce, taş yiyerek ölürler
yani demem o ki
Eğer seveceksen ölümüne sev beni,tıpkı benim gibi
Yıldızları saklasam sabahlara
Sarhoşluğuma sığınıp kollarında uyusam
Bilsen, nasılda hasretim sana ...
Kayıt Tarihi : 17.12.2023 04:28:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!