ben gecenin sessizliginden
gece benim sesimden gecerken
veda ettim Istanbula
ey yol alan ömür
az geri dursan bizden
ve toplasak dost gülüsleri kucagimizda
sonra islansak birlikte
damlalarin safliginda
sen haydan gelip huya giden hayat
durmaksizin sevinçlerimizi emen gögsümüzden
yilmaksizin sökersin ruhumuzdan
karanfil kokularimizi
dökersin daha yesilken yapraklarimizi
ben gecenin karanliginda
gece benim gözlerimde demlenirken
duygularimdir düsen satirlara
her saat biraz daha yaklasirken dostlara
bir kus sürüsüdür kanatlanan bagrimda
ve ben gecenin sessizliginden
gece benim sesimden gecerek
günesle birlikte dogduk Izmir sabahina
Merhaba Izmir
birakiyorum beni kollarina
haydi beyaz sevinç çigliklariyla
yika yüzümü..
1 /Mart/2008
Izmir Yolculugu
Yarynlaryn belirginsizli?inde akyyorken zaman, ötelenen güzelliklere kilitlenir baky?larym; asyly kalmy? bir sessizlik sallanyr dilimde.
Figen Gönülver YararKayıt Tarihi : 7.3.2008 03:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
1 Mart Izmir Sairler buluSmasina giderken kaleme aldigim duygularim. Körfezin kizi, Sezer Nisanci'ya tesekkürler..
İzmiri'in gün batımınıda yazar bu kalem...
Sevgilerimle...
saygılarımla kutlarım...
TÜM YORUMLAR (2)