her şey bir resimle başladı...
sessiz kayık, öylece duruyordu
suyun üzerinde ama yüzmüyordu...
bir vapur köprüye doğru yaklaşıyordu hareket etmeden,
boğaz denizin tüm mavilikleriyle buluşmuştu ama
üzerinden hiç bir şey geçmiyordu...
ne bir martı vardı gökyüzünde,
ne de bir bulut,
içimde bir umut vardı...
kalbim işte o! diye çarpıyordu...
boğaza bakan bir camii,
istanbul`u anlatıyordu.
Kayıt Tarihi : 1.2.2013 01:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!